تأثیر مصرف مکمل جدوار بر برخی فاکتورهای التهابی متعاقب یک جلسه فعالیت فزاینده درمانده ساز در مردان هندبالیست

هدف از این مطالعه بررسی اثر حاد مصرف مکمل جدوار و یک وهله فعالیت وامانده ساز بر برخی عوامل التهابی بازیکنان مرد هندبال بود. این مطالعه در قالب یک طرح نیمه تجربی و دو سو کور به طور تصادفی انجام گرفت. تعداد 14 هندبالیست (میانگین سن، قد، وزن و نمایه توده بدنی به ترتیب 56/1±42/21 ، 85/5±186 ، 10±25/83 و 93/2±09/24 کیلوگرم بر مترمربع) در 2 گروه مکمل (جدوار) و دارونما (مالتودکستریین) تقسیم شدند. نمونه‌های خونی از آزمودنی‌ها قبل (صبح ناشتا) و بلافاصله بعد از انجام پروتکل بیشینه بروس جمع‌آوری شد. در مرحله بعد گروه مکمل روزانه 3 کپسول 500 میلی‌گرمی جدوار و گروه کنترل روزانه 3 کپسول 500 میلی‌گرمی مالتودکسترین به مدت هفت روز مصرف کردند. 24 ساعت پس از مصرف آخرین کپسول، آزمودنی‌ها پروتکل بیشینه بروس را تا حد واماندگی انجام دادند و همانند مرحله اول نمونه‌های خونی قبل و بلافاصله بعد از انجام مرحله بیشینه بروس جمع‌آوری شد. نتایج نشان داد یک جلسه فعالیت وامانده ساز می تواند عوامل التهابی (IL-6, CRP, TNF-α) را افزایش دهد (05/0>P). در حالی که مصرف یک هفته مکمل جدوار باعث تعدیل افزایش عوامل التهابی شد (05/0>P). همچنین این مکمل توانست مدت‌زمان واماندگی را در گروه مکمل افزایش دهد (05/0>P). با توجه به نتایج تحقیق ازآنجاکه میزان عوامل التهابی بعد از فعالیت درمانده ساز در گروه مکمل علیرغم افزایش به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه کنترل در بازیکنان مرد هندبال کمتر بود، مصرف مکمل جدوار به همراه فعالیت ورزشی توصیه می‌شود